Psycholog sportu i pierwsza wizyta dziecka. Rodzicu, 7 wskazówek o których warto pamiętać.

Jesteś rodzicem i postanowiłeś zapisać swoje dziecko do psychologa sportu? Masz za sobą pierwszy krok i kilka namiarów od znajomych czy trenera do poleconych specjalistów? A może zastanawiasz się czy warto? Jako praktykujący psycholog sportu stworzyłam kilka podpowiedzi, które ułatwią Ci przygotowanie siebie i dziecka do takiego spotkania. O punktach zawartych w tekście mówię rodzicom zanim umówimy termin pierwszego spotkania. Pierwszy kontakt, rozmowa przez telefon, to sporo nowych informacji, więc dobrze mieć taką ściągę i móc się przygotować.

Przed pierwszą wizytą u psychologa mogą pojawiać się pytania i wątpliwości zarówno w Twojej głowie, jak i młodego zawodnika. Jest to jak najbardziej naturalne. W końcu to co nieznane często wzbudza w nas niepewność. A w tym przypadku sytuacja konsultacji jest nowa, a psycholog sportu jeszcze nieznany. Po drugie sam zawód i dziedzina psychologii wzbudzają różne, niekoniecznie pozytywne, skojarzenia.

Współpraca z psychologiem sportu ma większe szanse na powodzenie, gdy klient chce współpracować. A w tym przypadku klientem jest MŁODY ZAWODNIK. Nawet jeśli brzmi to kontrowersyjnie, w końcu to Ty jako rodzic opłacasz konsultacje. Psycholog sportu jest w stałym kontakcie z rodzicem, jednak klientem jest przede wszystkim młody zawodnik. Co to oznacza? Że psycholog dba o dobro Twojego dziecka, a jego potrzeby i bezpieczeństwo są na pierwszy miejscu.

Rodzicu, o tym warto pamiętać przed pierwszą konsultacją:

1. Przed umówieniem wizyty porozmawiaj z dzieckiem. Wytłumacz skąd ten pomysł. Poznaj też zdanie dziecka na ten temat. Porozmawiaj spokojnie i wyjaśnij czym dokładnie zajmuje się psycholog sportu (pamiętaj: to nie psychiatra). Jeśli sam masz trudność z dokładnym wyjaśnieniem jakie umiejętności można doskonalić z pomocą psychologa sportu, to poszukajcie odpowiedzi razem z dzieckiem. Przykładowe obszary do pracy z psychologiem sportu: nastawienie, radzenie sobie ze stresem, opanowanie, wyznaczanie celów, adekwatna pewność siebie, trening koncentracji uwagi (np. umiejętność bycia myślami „tu i teraz”), komunikacja (tak ważna np. w grach zespołowych), dialog wewnętrzny.
2. Podkreśl, że psycholog sportu przede wszystkim wspiera zawodników w tym, żeby byli coraz lepsi. Jego rola nie sprowadza się jedynie do wyciągnięcia zawodników z tzw. dołków i trudnych momentów.
3. Poszukajcie razem znanych sportowców czy drużyn, które współpracują z psychologiem sportu i podkreślają znaczenie sfery mentalnej. To może sprawić pozytywne zaskoczenie u Twojego dziecka. W końcu nie każdy wie, że najlepsi zawodnicy z danej dyscypliny korzystają z usług psychologa sportu czy treningu mentalnego.
4. Rodzice często używają metafor, żeby wyjaśnić dzieciom czym zajmuje się psycholog sportu. Na pewno lepiej porównać jego rolę do „trenera od głowy” niż do „lekarza”. Ten pierwszy ma wiedzę jak doskonalić poszczególne umiejętności, co warto robić, zadaje ćwiczenia, zadania, podpowiada, słucha, ale nie wykonuje pracy za zawodnika. Lekarz kojarzy się raczej z kimś, kto zdiagnozuje, wypisze receptę i po jakimś czasie objawy same znikają.
5. Żeby być coraz lepszym trzeba ćwiczyć i angażować się (dotyczy to głowy, tak jak mięśni ćwiczonych na treningach). Trening mentalny jest tak samo ważny jak trening motoryczny („ciała”), taktyczny czy techniczny. I jak każdy inny mięsień, głowa też wymaga ćwiczenia.

Nie przekonuj, że na pewno będzie super.

6. Nie przekonuj dziecka, że na pewno będzie super. Tego nie wiesz. Raczej powiedz coś w stylu, że można spróbować, przekonać się, być otwartym. W pracy z dziećmi lubię używać słowa „eksperyment” ;). Bądźcie ciekawi tego co się wydarzy i pamiętaj, że w każdej chwili możecie zrezygnować.

Zastanów się jakie mocne strony posiada Twoje dziecko.

7. Jeśli zgłaszacie się z powodu występujących trudności to pewnie z łatwością umiesz o nich opowiedzieć. Przy tej okazji zastanów się również jakie mocne strony ma Twoje dziecko widoczne w sporcie i życiu codziennym. Jeśli psycholog sportu o to nie zapyta możesz sam mu o tym powiedzieć albo/i swojemu dziecku (jeśli to będzie autentyczne i poparte konkretnym faktem, to na pewno wzmocni dziecko).

O autorce

Małgorzata Stępniak

Współzałożycielka MENTALSTEPS, psycholog sportu specjalizująca się w treningu mentalnym, absolwentka Uniwersytetu SWPS i studiów podyplomowych z psychologii sportu na Uniwersytecie Gdańskim. W swojej pracy kieruje się filozofią Sportu Pozytywnego. Prowadzi wykłady ze studentami, szkolenia i konsultacje, które wspierają zawodników, ich rodziców i trenerów. Poza obszarem sportu współpracuje z Centrum eMOCja, gdzie wspiera ludzi w żałobie. Od 2016 roku związana z branżą wellnes&spa. Lubi planowanie i tworzenie na papierze, domknięte szuflady i niezagracone przestrzenie. Życie w ruchu i nowe pomysły to jej drugie imię. Uczy się zatrzymywać – najchętniej blisko morza, w które uwielbia patrzeć.

Podobne wpisy

Dlaczego nastoletni sportowcy rezygnują ze sportu? Poznaj główne powody i dowiedz się, jak im zapobiegać

Prawdopodobnie większość aktualnie trenujących dzieci i

Jak wspierać nastoletnich sportowców? Rola rodziców i trenerów

Nastolatkowie uprawiający sport napotykają wiele wyzwań,

Z czym zmagają się nastoletni sportowcy? Największe wyzwania w okresie dojrzewania

Dojrzewanie to wyjątkowy, ale również trudny okres w ży